ارزیابی و تحلیل نشست ساختمان ها و سطح زمین در اثر حفر تونل مترو تهران با استفاده از روش های عددی

در دهه های اخیر استفاده از فضاهای زیرزمینی اعم از تونل های راه، راه آهن، مترو، مغارها، فضاهای زیرزمینی و سایر موارد رشد به سزایی داشته است. متغیر بودن شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی در ساختگاه پروژه های مختلف، روش های طراحی، محاسبه و اجرای متفاوتی می طلبد و نیز ایجاب می کند که از تجربه های گذشته و اصول علمی و فنی به طور مداوم استفاده شود. روش ها و ابزارهای متعددی برای کارهای مهندسی، برنامه ریزی و ساخت سازه های زیرزمینی به کار می رود. پایداری یک سازه زیرزمینی بستگی به رفتار زمین اطراف آن دارد. با توجه به آنکه اکثر تونل ها درون توده های خاکی حفر می شوند، به همین دلیل برای تحلیل نشست تونل مترو و ساختمان های واقع در سطح زمین و اجرای سیستم نگهداری، آگاهی از خواص مهندسی خاک ها و به ویژه مقاومت آنها ضرورت می یابد. متناسب با رفتار زمین روش های طراحی مناسب برای تونل ها شامل روش های مشاهده ای، روش های تجربی، روش های عددی و محاسبات تحلیلی می تواند به کار گرفته شود. به همین دلیل در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از روش های تحلیلی، تجربی و عددی به بررسی نشست تونل مترو در ایستگاه دانشگاه امام علی (ع) واقع در خط دوم متروی تهران پرداخته شود و هم چنین اثرات وجود ساختمان ها در اطراف این ایستگاه روی نشست¬های تونل و ساختمان مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته است.